Zon in huis

Marcinelles, Charleroi

Het regende. Op een bankje in Gent Sint-Pieters liet ik mijn muts ongewild en onbedoeld achter. In Brussel-Zuid dronk ik koffie. Ik vond er geen geldautomaat die niet buiten dienst was. In Charleroi-Sud wachtte een aardige mevrouw ons op op het perron en we deden de hele verdere dag alsof we Frans konden. We hadden het over Wallonië en op vakantie zijn en hoe de dingen er anders zijn en toch ook niet. We sloten af met een boodschap van verbroedering en hoop. Later, opnieuw bij het station, regende het weer en ik had geen muts meer. We dronken chocolat chaud en cola in het enige café in de buurt dat open was. Het rook er naar sigaretten. Een paar mannen speelden op flipperkasten. De waardin had een trui met spiegeltjes aan. Het café aan de overkant had ingeslagen ramen.

Vrijdagavond na een week die eigenlijk twee weken duurde

Vanavond aten we een Thaise curry (ik) en een Indonesische wokschotel (Peren), allebei afgewerkt met veel verse koriander. Ik lust koriander. Plots is dat zo gekomen.
Mmmh. Koriander.
Nu ga ik naar The holiday kijken. Dat is een film van niks met Jude Law.
Mmmh. Jude Law.

Ik ging naar een lezing in Ganshoren, liep langs de basiliek, draaide van de migraine en de pillen tegen migraine. De zon scheen en mijn jas hing los. In de verte blonk het Atomium. Ik had geen camera bij.

We stonden tegenover de boeddhistische tempel een toekomstige parkeerplaats te bewaken. Het miezerde. Een vrouw in een deurgat aan de overkant riep dat dat 50 euro kost, daar parkeren, wij riepen terug dat we maar even moesten laden en lossen, dat was haar niet gelaten, ze zei het maar. Ondertussen stapte de man die onze toekomstige parkeerplaats vooralsnog bezet hield uit. Even geduld aub, hij moest zijn wagen handmatig achteruit duwen, zijn achteruit deed het niet. Omdat wij maar een half woord nodig hebben, smeten we ons op de motorkap. We duwden de ziel uit ons lijf, tot er beweging kwam in de wagen waarin twee volwassenen en vijf kinderen huisden. Daarna was onze toekomstige parkeerplaats vrij.

Slut med det

Zo. Nu is het uit met Stieg Larsson. Ze opent de deur en hij stapt binnen. Ik begin binnenkort maar eens opnieuw. Denk ik.

Onze tuin