Onderweg

Astrid Lindgren
De liefde voor Astrid Lindgren is me met de paplepel ingegeven. Mijn eerste grote avonturen heb ik beleefd met Madieke, Michiel en alle zes de kinderen van Bolderburen. Het zijn mijn broers en zussen en mijn neefjes en nichtjes. Astrid Lindgren en haar boeken zijn te beleven in het gezellige Junibacken in Stockholm, of in de kleine, prachtige Astrid Lindgren-gården in Vimmerby.

L'auberge espagnole
Het leven zoals het is als Erasmusstudent. Seks, drugs en valse dramatiek. In het minstens even sterke Les poupées russes gaat het verder.

Bart Moeyaert
Na Kus me was het raak. Het was zomer en ik schreef een brief vol bewondering en kreeg meteen een kaartje terug. Daarna werd het een held: veel van mijn denken en vinden heeft haakjes bij wat ik over en van hem las. Zo'n jeugdliefde vergeet je niet gauw.

Brooderie
Het leukst op een vrije zaterdagmorgen, aan een klein tafeltje buiten, met croissants, vers sinaasappelsap en een grote kop thee voor je. Je kijkt uit op een hobbelbaantje en op de majestueuze ingang van het Design museum en ziet hoe toeristen van hot naar haar en weer terug jagen, terwijl voor jou helemaal niets moet. En alles mag.
In de Jan Breydelstraat in Gent.

Coffee Lounge
Ze hebben koffie, sapjes, cake en chocoladetaart. Als het weer meezit, zit je lekker op het piepkleine terras. En: je wordt er ontvangen als een verre vriend.
Aan de Botermarkt in Gent.

Le fabuleux destin d'Amélie Poulain
Het leven als een sprookje.

Green Wing
Absurd, sarcastisch en totaal geschift. 
Zie ook hier.

Göteborg
Mijn thuis van augustus 1999 tot juli 2000. Ik hou van steden met water en ruimte. Göteborg heeft het allemaal: de haven om de hoek (met het Operagebouw, de Lipstick, de steigers), de zee en de scheren twee straten verder. Een oneindig aantal cafés, boekhandels en (bijna) overal groen. Hier wil ik nog wonen. Ondertussen moet ik het doen met de ogen en wandelingen van Camilla Engman en Sandra Juto.

Jan, mijn vriend
Ik blijf het lezen en herlezen en wanneer ik rondloop op het Stockholmse Söder, weet ik: hier woont Krille. En daar woont Jan. Lees van Peter Pohl ook We noemen hem Anna en De regenboog heeft maar acht kleuren.

Jardin du Luxembourg
Ik ben twee keer in Parijs geweest; genoeg om te weten dat de Jardin du Luxembourg bijzonder aangenaam is om uren en uren te zitten lezen op een stoeltje.

Kanelbulle
Favoriet (Zweeds) kaneelbroodje.

Living
Nederlands lifestyle tijdschrift, voor quality time met mezelf. Mooi en eenvoudig vormgegeven. Over het goede leven, zonder gezeur over seks, kapsels en andere blingbling.

Nationalmuseum
Niet voor de volledige collectie, wel voor de muurschilderingen van Larsson, de trappen en het uitzicht over het water. En voor de koekjes in het restaurant, dat ook.
In Stockholm.

The office
Omdat het zo pijnlijk is dat ik er misschien nooit meer naar kijk en toch ook steeds weer. Favoriet is de scene met de nietjesmachine en de pudding.
Zie verder hier en bekijk na The office ook Extras.

Romantiek
'Geef me de tedere kracht in mijn handen / geef me de rillingen over mijn rug / geef dat we nu niet in leegte belanden / en geef ons de gloed van verlangen terug.' Van The Scene.

Schelde
Steden met water stelen mijn hart. Stockholm, Göteborg, Gent, Parijs. In eigen land is de Schelde favoriet.

Stockholm
De eerste keer had ik na één avond een filmrolletje vol. Stuk voor stuk vergezichten, met glinsterend water, meeuwen, groene koperen daken, gele en oranje gevels. En licht. Van dat licht met een gouden rand. Ik schreef aan mijn toenmalig lief: 'Als ik jou niet had, ging ik nooit meer terug naar België.' Ik ben terug gegaan. Na een week.
De liefde met dat lief ging uit, maar die voor de stad bleef. Die staat op stevige fundamenten. Minstens één keer per jaar probeer ik terug te gaan.

De tolbrug
Toen ik het voor het eerst las, ging De tolbrug van Aidan Chambers over alles wat ik op dat moment was en wou zijn. Nu gaat het over veel meer dan de zalvende eenzaamheid van een verlaten tolhuisje en is het één van de sterkste romans van een bijzonder sterk schrijver.

Tramkaart
'Ik heb tanden ik heb schoenen, / ik heb handen weinig geld maar voldoende sigaretten, / ik heb een tramkaart.' Van Remco Campert

Travis
In 1999 of 2000 zag ik hen in het studentenhuis in Göteborg. Fran Healy had bindteksten die ik nooit zou vergeten maar die amper de volgende ochtend haalden. Cd's waren duur in Zweden, een luxe waar ik zonder kon. The man who is de enige cd die ik er gekocht heb; het werd de soundtrack bij mijn jaar abroad, Driftwood het motto. Toen ik terug was heeft het maanden geduurd voor ik er weer naar kon luisteren, maar acht jaar later zie ik hen opnieuw. In Brussel. Ik brul alle nummers mee.

Uitzicht (1)
Na zeven jaar ontdek ik het uitzicht op Gent vanuit het MIAT. De torens krijgen een ander gezicht, de woonwijken liggen aan je voeten, het gebouw van de Bond Moyson staat ertussen als een baken.

Uitzicht (2)
Koffie with a view bovenop het Muziekinstrumentenmuseum in Brussel.

VT wonen
Het oer-woonboekje. Vroeger las ik het thuis, nu koop ik het voor mezelf. 

What's eating Gilbert Grape
Vanwege de verre vlaktes, de binnenvetter Gilbert en bruisende Becky.
Lasse Hallström werd in één slag een persoonlijke held, maar kon dat in zijn latere films niet blijven.

Wit
In ons eigen huis worden alle muren wit.

You've got mail
Iedereen heeft een film die over hem of haar gaat, las ik pas in de krant. You've got mail gaat over mij - een perfectere versie van mij. Als ik mijn leven wil opfleuren word ik heel even Kathleen Kelly, dan ga ik ook bossen bloemen kopen (daisies, liefst), met pompoenen zeulen en koffie uit een kartonnen bekertje drinken.

101 woonideeën
Fijn, toegankelijk woontijdschrift.