26.2.05

Omloop Het Volk

We gaan naar de start van de Omloop Het Volk, mijn lief en ik. Voor hem stilaan een traditie, voor mij de eerste keer. Het blijkt een cirkus met erg veel fietsen en erg veel mannen die minutieus naar die fietsen kijken. En ik kijk naar die mannen en klik in mijn hoofd veel meer foto's dan die tien die met een beetje geluk op het wegwerptoestel staan. Tien waarvan drie van Tom Boonen. Volgend jaar, zegt mijn lief, moet ik 'Hé Tom, foto!' roepen en dan gaat hij naar me lachen.
Wanneer de start vertrokken is, staan we ervan te kijken hoe het plein op amper twee minuten helemaal leeg loopt. Hoe op amper vijf minuten de dranghekken opgeruimd zijn.
Tijd om onze voeten te warmen met koffie en warme chocolademelk.

Later

Wanneer de man van de nieuwe signalisatie in de bib weer weg is, weet ik:
als ik later groot ben word ik lettertypespecialist en vormgever.

24.2.05

H&M

Als ik met een lijf dat alleen wil gillen en hard weglopen mijn werk om vijf uur voor bekeken hou, ga ik linea recta het shopping center binnen. Eens kijken. Een verzetje. Een rok en een t-shirtje rijker wandel ik een half uur later weer naar buiten.
Therapeutisch shoppen.
De beste truc ever.

22.2.05

Alle Antwoorden

Ik wil deze zomer naar een summer school in Engeland. Wanneer ik aan de kassa bij De Kaft Het Boek Met Alle Antwoorden voor me zie liggen, is een vraag dus snel gevonden.
'Kan ik deze zomer naar Engeland?'
'Zeker weten.'
Yess.

21.2.05

Uit de school geklapt

Uit de school geklapt, met als smeuïge ondertitel Schaamteloze bekentenissen van een veertienjarige (nodeloos te zeggen dat dit boek bij Vassallucci uitgegeven is) van Zoe Trope lijkt wel wat. Interessant. Dave Eggers is er volgens de achterflap wild van en van hem heb ik nog een boek in de kast staan waarvan ik behalve de titel ook de inleiding fantastisch vond, maar waar ik nog niet verder in geraakt ben.
Op dit moment zit ik op p. 16 van Uit de school geklapt. Ver genoeg om te denken 'mooi mooi, maar dit personage is niet écht 14.' Het lijkt zo'n boek waarin de jonge verteller niet meer dan een marionet is, waarvan de touwtjes in handen zijn van een volwassen schrijver.
Mooi niet, blijkbaar.
Blijkt dat deze Zoe Trope, die niet echt Zoe Trope heet, ongeveer 17 is. En dat ze een blog heeft. Maar echt boeiend is dat ze iets te zeggen heeft over gender issues en seksualiteit.
En echt goed aan het boek is, gezien vanuit het dal van p. 16, dat het een echt dagboek is, en dus van de hak op de tak springt. Dat het leeft en logica heeft, maar vooral in het hoofd en het hart van degene die het schrijft, en dat je als lezer dus altijd minstens twee passen achterop hinkt.

Zie ook vorige zaterdag, Kinderjury-bijeenkomst van groep 4. Op de agenda stond onder meer Verboden te lezen van Pat Moon, het dagboek van Finch die problemen heeft met de nieuwe vriend van haar moeder. Volgens B. was dit dagboek heel erg niet echt. Als het echt zou zijn, zou het in het dialect geschreven zijn en bomvol fouten staan. Het zou onleesbaar zijn voor iedereen behalve degene die het geschreven had, en zo zou het horen. Want een dagboek moet door niemand begrepen kunnen worden.

Zoe Trope Uit de school geklapt; schaamteloze bekentenissen van een veertienjarige. Amsterdam: Vassallucci, 2004.

We spreken af dat we naar Stockholm gaan, zo gauw het lente wordt en het weer licht is.

15.2.05

Jaaroverzicht

Aaaaargh!
Een slot schrijven is moeilijk. Gelukkig helpt mijn lief:

Kraaien zijn zwart
evenals roeken
ook in 2005
komen er veel mooie boeken.

13.2.05

Baby

Er komt hier weleens een poes krabben aan de deur. Dat vinden wij al avontuurlijk. Dan spelen we van achter het glas met het beestje.
Maar laatst was het echt spannend. Een mevrouw die eerst aan de deur stond te rammelen en dan wegliep, had iets achtergelaten.
Een doos.
Een babyboompakket.
Met daarin: een pakje Fitness ontbijtgranen, een Chiquita slabbetje, een flesje babymelk (vanaf vijf maanden), een fruitigzoetheid papje met appel en peer, een Johnson's baby top-to-toe flesje zeep, Ti'light suikerklontjes, en tig kortingsbonnen.
Mooi.
Nu nog een baby.

11.2.05

Houdbaar

Ik dacht dat hagelslag jaren en jaren goed bleef. Dat het van het soort eten is dat door allerlei mogelijke en onmogelijke ingrediënten niet echt meer eten is. Hoogst ongezond maar lekker op zijn tijd. Dus haalde ik lang geleden een doos in huis, voor als ik ooit eens zin zou krijgen.
Vanochtend had ik zin. Maar net voor ik het klepje los trok viel mijn oog op de houdbaarheidsdatum.
04/10/2004
Aj.
Pot weg.
Choco op de boterham.

10.2.05

Noot

Gaan kijken: Michaël Borremans in het SMAK. Vóór 17 april.
Ondertussen pruttelt de halve kip dat het een lieve lust is.

8.2.05

Zoetekoeksdozeke

Gisteren viel ik na één Palm in slaap. Ik sliep als een rozeke.
Vanavond draaft mijn hoofd door, geheel en al gedreven door de Jeugdboekenweek rush (flyers! krantjes! boeken! folders! spelborden! vragen! pionnen! dobbelstenen! filiaal vergadering!), maar de bak Palm is leeg.
Misschien werkt een kop citroenmelissethee ook. En verfris ik er in één moeite door lijf en leden mee.