Nejmen titta här!

Oh! De nieuwe Ikea catalogus is er!

Van de groene muts van mijn lief

'Weet je nog dat ik vroeger een groene muts had?' vraagt mijn lief.
Hij hangt in de zetel en ik pruts op het internet terwijl ik koud geworden thee drink.
Ik weet nog dat hij vroeger een groene muts had.
Die heeft hij een keer bij mij op kot laten liggen.
Ik weet ook nog hoe hij zijn groene muts voorgoed verloor. In Stockholm, waarschijnlijk op de metro laten liggen. Ik weet nog hoe we toen op al onze stappen terugkeerden en overal vroegen of er iemand een groene muts gevonden had. En hoe iedereen met ons meeleefde maar, nee, helaas, tyvärr, geen groene muts gezien.
Dat was de groene muts die zijn moeder voor mijn lief gebreid had toen hij nog een klein duimpje was.
Nu heeft hij een zwarte muts van de winkel.

Op de purp'ren hei

We waren bij mijn ouders thuis en daar was de hei purper. Dat was mooi.

Onze schone nieuwe witte slaapkamer (3)

Nooit meer slapen

Ik lees Nooit meer slapen omdat mijn lief zei dat het een goed boek is en omdat ik vind dat ik eens wat meer klassiekers moet lezen.
Ik lees Nooit meer slapen en ik vind het prachtig.
Het trage ritme, op het tempo van de reis.
Dat personage van Alfred dat nooit echt deel wordt van de onderneming, te veel knullige ambitie meezeult en stilaan paranoia wordt.

W.F. Hermans Nooit meer slapen. De Bezige Bij, 2007.

Van dat Griekse eiland (3)

Onze schone nieuwe witte slaapkamer (2)

Niemand had ons verteld dat oude lagen vernis op een oud bed weer tot leven komen wanneer je er witte verf over smeert.
Niemand!

Mijn eerste Moleskine

Ik heb mijn eerste Moleskine gekocht. Ik voel de kaft en streel de lege pagina's. Kleine ruit, type reporter. Ik wil er iets in doen met de boeken die ik lees, maar wanneer ik mijn eerste boek in het Moleskine-tijdperk uit heb, durf ik niet.
Ik ben een watje.

Het is vakantie

Het is vakantie.
De jongen met de krullen en de plooifiets neemt niet elke dag de trein.
Het blonde meisje met de Camper-schoenen is al een tijdje weg.
De meneer met de snor en de groene oortjes ook.
Het is vakantie en ik doe mijn sandalen uit. Ik leg mijn voeten op de lege bank voor me en sla Nooit meer slapen van W.F. Hermans open. Af en toe kijk ik uit het raam.

Onze schone nieuwe witte slaapkamer

De kamer is gewit.
Nu nog een pot verf voor het bed en voor de nachtkastjes.
Daarna schuiven we de meubels weer op hun plaats en halen we de matras weg uit de woonkamer.
En dan houden we onze schone nieuwe witte slaapkamer altijd en altijd netjes.

Chocolade overdosis (maar niet heus)

'Er zit te veel chocolade in,' zei mijn moeder. 'Daarom rijzen ze niet. Daarom zakken ze in. De chocolade trekt de rest naar beneden.'