Het eerste uur moet ik het sorteercentrum in. Alleen. Dus: geen pijnlijke stiltes tussen mij en een collega waar ik niets aan te melden heb - en vice versa. En ook: alle tijd en ruimte om het binnengekomen materiaal grondig te onderzoeken. Ware ontdekkingen doe je aan de balie tijdens het innemen, en in het sorteercentrum. Zoals vandaag Public Confessions of a Middle-aged Woman Aged 55 3/4, verzamelde columns van Sue Townsend. Ik heb sinds jaar en dag een zwak voor Adrian Mole, dus dat hou ik apart, dat gaat nog niet de bak in richting vierde verdieping.
Wanneer het kalm is en de bakken niet te snel op elkaar volgen, heb ik net genoeg tijd om een hele column te lezen. Later nog één. Fragmenten met het boek in mijn ene hand, terwijl mijn andere hand de leegdraaien-knop bedient. Dan gaat het heel hard van Ja! Ja ja ja!
Bijvoorbeeld hier:
So, I am working to a deadline. I have six weeks to go. There is no time to be ill, there is no time to stand and stare, there is no time to live any kind of normal life. Unfortunately, normal life does not know this, and it keeps tapping me on the shoulder, reminding me that it's there and asking me to come out and play. (p. 265)
Of hier:
I do have an obsessional personality. I wasn't content to simply love Elvis - I wrote to him and asked him to marry me when I reached the legal age of sixteen. (And I also suffer from self-delusion. I expected him to reply and say he was thinking about it.) My next serious obsession was with the writer Dostoevsky. At one time I was never without one of his books on my teenage person. Had he been alive at the height of my passion, I would have trekked to Leningrad and stood in te snow and begged him for a clipping from his bread. (p. 86)
18.10.04
Bekentenissen
door Anelisa / 22:38 /
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten