Mijn collega zei 'hallo' toen het nog vroeg was en ik in jas en sjaal en met de zon in mijn rug de trap af kwam. Twee uur later liep ik hyperactief en vol verwachting rond. Nog eens zeven uur later was het ineens allemaal voorbij. Maar ik wist voor eens en altijd hoe je echte muntthee maakt. Ik had in mijn handen geklapt en bijna meegedanst met een verhaal uit Afrika. Ik had gevreesd dat het verhaal uit Marokko niet zou komen. En bij het verhaal uit Bulgarije was ik bang dat ik een kleuter kwijtgeraakt was. Tegen een kind zei ik: 'Ik ga naar een verhaal luisteren maar als ik kon kiezen, zou ik ook komen tekenen.' Ik had geen boek bij dat ik kon laten signeren door Pieter Gaudesaboos en vond dat jammer. 's Middags at ik een broodje met kaas en verder niets, wat toch te droog werd, en 's avonds dronk ik met kleine slokjes een cola, waarop mijn maag voor het eerst sinds een week niet protesteerde. Ik was te laat voor op de foto bij Tapis Plein. Ik zag een handtas die ik ga namaken. En ik had een geheim waar ik de hele dag om moest glimlachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten