Kermis

Omdat de dingen gaan zoals ze gaan, werd het ook dit jaar kermis. Er waren als vanouds vele pakken chips, pistolets met charcuterie en tonijnsla en zelfgemaakte kaastaart. Er was veel familie, de hele familie zeg maar, zodat de stand van zaken kon worden opgemaakt. Zo bleek mijn nichtje te lijden aan een mysterieuze bacterie die haar bulten geeft. Deed mijn andere nichtje een verschrikkelijk saaie vakantiejob. Dopte mijn neef zijn eigen boontjes en zou mijn grootvader donderdag met één zijner zoons naar een tuincentrum gaan.
De wereld buiten de deur van mijn familie draaide lustig mee, als was het een draaimolen, en was ondertussen evenzeer een jaar ouder, wijzer en volwassener geworden. Tussen de botsauto's en de frietkramen zag ik een oud klasgenootje met man en twee kinderen. Ik keek naar wat ooit een schoenwinkel was en wat nu een S.pa-Spirit-etalage is en herkende vier koppen van vroeger, van school.
Weer binnen was er nog steeds chips, waren de flessen cola nog lang niet leeg. Mijn nichtje zong een Zweeds liedje en toen was het tijd en namen we de laatste trein terug.