Salzburg, de laatste ronde

We hielden met z'n vieren onze adem in.
Mijn lief twijfelde. Het was op. Te op. Het vat was af.
Mijn broer liet zich niet storen door enige kennis van zaken en riep vanuit de verte dat het nooit ging lukken. Maar hij bleef wel kijken.
Mijn vader zei dat dit slecht was voor zijn hart.
Ik bladerde in een tijdschrift, hield mijn adem in en zuchtte diep.
Hoe moet ik hem nu voortaan herkennen, tussen al die coureurs, zo zonder witte regenboogtrui.