Dag

Dus dat was mijn laatste hele werkdag, gisteren.
's Ochtends keek ik vanop de zesde verdieping goed en geconcentreerd naar buiten. De watertoren in Gentbrugge, de schoorsteen bij de Dampoort, de torens, het grasdak onder het raam - alsof ik dit zicht nooit meer zou zien. In tijden van deze richt ik mij graag tot het Grote Sentiment.
's Avonds liep ik door een lege bibliotheek, de lichten waren uit, de kassa's werden geteld, en ik dacht: dag. Ik trok de deur achter me dicht, deed mijn fiets van het slot en fietste naar huis.