15.3.07

Lied van de week

* De eerste picnic van het jaar was in het Warandepark in Brussel, met collega G. en zicht op het justitiepaleis.
* Le canard, la mort et la tulipe van Wolf Erlbruch.
* Tijdens de lunch met heren illustrator en schrijver dacht ik, wijlst met rode oren luisterend: he, dit is mijn job. Dit is mijn job, en buiten scheen de zon op het grasveld.
* Kvraagetaan.
* Oliebollen na een gezonde veggie maaltijd.
* En deze:

'Maar het valt niet mee om weg te doezelen. Dippie op de brits onder me hoest telkens na een paar trekjes van zijn Gunston-saffie slijm op. Opa huilt en zijn gebit ratelt in een glas op de wasbak. Om niet uit de toon te vallen kreunt de schapenboer af en toe.
Dan schopt opa zijn schoenen uit en moet ik bij het schuin openstaande raam naar lucht happen.
De trein fluit door een dorp met ramen als jakhalsogen en mijn romantische illusies over treinreizen vervliegen, samen met de rook van Dippies Gunston, in de koude, zwarte Karoo.'
Troy Blacklaws Bloedappel (p. 142)

Geen opmerkingen: