Dawson's Creek

Mh.
Ik frons mijn wenkbrauwen terwijl ik op deze onhandige stoel -hij kwam mee met het appartement- zit te wiebelen op de tune van Het Swingpaleis. Het is een wiebelstoel dus dat komt wel mooi uit.
Kijk ik te veel tv? Ik heb helemaal geen zin in Het Swingpaleis. Ik heb zelden zin in Het Swingpaleis, hadden we een salontafel dan zou ik ze er nooit voor aan de kant schuiven.
Maar ik beken.
Ik gebruik de tv als radio.
Erger nog, ik durf weleens een boek te lezen met op de achtergrond bewegende beelden zonder geluid. Zo weet ik dat bijvoorbeeld Het Swingpaleis met het geluid af hilarische tv geeft. Voor anderen is dit een godsgruwelijk lelijke gewoonte, maar voor mezelf is het ok. Omdat het een souvenir is uit Malmö. Ik doe dit namelijk niet voor mijn plezier. Ik doe dit ter ere van het woordjes en grammatica stampen, ter ere van Marabou-chocolade en bijbehorende puisten, en niet in het minst ter ere van Dawson's Creek om drie uur in de namiddag. Ha!
En dan nu: Vlaanderen bohoven!