Vandaag was het geen Ett foto i timmen-dag, maar: de luxe ontbijtzaak had mooie, oude deurstijlen en de treurwilgen aan het water pasten wonderwel bij een vroege zondagmiddag. En waar een mens geen foto van kan nemen: de smaak van te veel mayonaise op die laatste drie frieten en de wind door je haren wanneer je in volle vaart de Plateaustraat naar beneden fietst, met een hoofd vol Poupées russes, het avondlicht tegemoet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten