#Omdat het woord van de schrijver wet is, zocht ik Hoogtij van Jim Lynch. Dat vond ik niet. Het grote boek van vergeten prinsessen van Philippe Lechermeier en Rébecca Dautremer vond ik wel. 'Bewerkt door Edward van de Vendel' schept verwachtingen en na twee keer bladeren wist ik het. Met mijn volle klantenkaart werd het een geweldig kado aan mezelf.
#In tijden van pakweg Carll Cneut, Goele Dewanckel en Isabelle Vandenabeele lijken de hyperrealistische potloodtekeningen van Peter-Paul Rauwerda in Florian Knol een anachronisme. Het is wennen, even een ander referentiekader installeren - maar dan zijn ze erg mooi.
#Het hele Florian Knol is erg mooi. Ik hou van de manier waarop Kuijer Florian laat omgaan met de ironie van zijn vader.
'"Alles wordt minder," zei Mieke. "Toen ik zo oud was als Florian werd je 's morgens wakker van het getjilp."
"Dat waren nog eens tijden," zei Jelle. "Het is vast de schuld van de buitenlanders."
Dat meende Jelle natuurlijk niet en zoiets zou hij buiten de deur nooit zeggen. Binnenshuis was het allemaal humor wat de klok sloeg, daar was Florian allang aan gewend.'
Guus Kuijer Florian Knol. Querido, 2006.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten