Update

Ik las Dansende zeeotters in de wilde wilde branding en nu wil ik naar Tokio. Daarna begon ik in Anna, wat al jaren in de kast staat, en las ik tussendoor Mijn kleine oorlog want mijn lief zei: je moet dat lezen en Dimitri Verhulst zei op de radio: Boon is de slechtste en de beste. En ik had net De helaasheid der dingen uit, wat het moet hebben van zijn tweede helft. Nu ben ik begonnen in Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend, en al ging dat beginnen niet zo makkelijk want R. heeft getelefoneerd van Lokeren tot diep in Gent, er staan daar mooie beelden in.

Om met een botte naald een draad te rijgen door alle jaren om te komen waar ik nu ben en te weten wat ik nu weet.
Arjen Lubach Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend. Meulenhoff, 2006 (p. 10).