Ik ging op babybezoek.

Baby's zijn per definitie lief en zo ook deze knul van zeven weken. Zijn moeder en ik hadden zes jaar lang in dezelfde klas gezeten, tot we twaalf werden en onze wegen langzaam maar zeker scheidden. Maar we delen een paar verhalen van er was eens en lang geleden. Tegenwoordig woont ze met man en baby in een wat ik een bescheiden villa durf te noemen: groot en vrijstaand huis, omringd door deftig gazon, omkaderd door een hek. De straat is rustig. Er blijken nog een paar baby's te wonen.

Op babybezoek bij mama's van mijn eigen leeftijd is altijd een beetje raar. Baby's zijn per definitie lief, ze zitten zo leuk te pruttelen op mijn schoot en zo'n leven in zo'n groot en wit huis, met een tuin en een hek en een timmerende man in de kelder klinkt gezellig.

Maar. Nog even niet voor mij.