Vandaag liet ik een te volle tram geheel en al vrijwillig passeren en ging ik op een bankje zitten wachten op de volgende. Dat op zich is al een mijlpaal dit jaar. Maar dat ik met mijn sjaal los en mijn handschoenen uit (wegens al wekenlang kwijt)

a) niet doodgevroren ben en
b) ook niet tot op de vijfde laag t-shirts en truien doorweekt was

is nog de allergrootste mijlpaal.