Oprah

In mijn recente ontdekkingstocht doorheen de wondere wereld der kabel televisie, ben ik ook voorbij Oprah gekomen. Vijf tv, elke weekdag om 19.10u.
Haar kende ik alleen van naam.
Nu vielen mij haar blik en haar houding op. De afstand tussen haar hele lichaamshouding en het dolenthousiaste publiek. Die blik in haar ogen van 'jaja ik weet het allemaal wel ondertussen, juich niet zo'. Haar uitstraling was niet helemaal meegaand, niet wat je zou verwachten van dé grande dame van de talkshow.
In een paar woorden: Oprah bleek zowaar interessant.
Helemaal interessant werd het in het artikel in De Standaard der Letteren van vorige week donderdag. Oprah leert haar volk lezen, zo blijkt, en de titels die mensen naar de bib of naar Amazon moeten lokken zijn echt niet alleen romannetjes en/of getuigenissen vol ellende. The corrections, Anna Karenina, Honderd jaar eenzaamheid. Op haar website staan besprekingen, discussiepunten, literatuurlessen en (last but not least!) boekenlijstjes van Bekende Medemensen. Het leuke is dat een Amerikaanse Bekende Medemens nog iets anders is dan een Bekende Vlaming. Wie wil weten welke boeken Emma Thompson voorgoed veranderd hebben of wat er op het nachtkastje van Gwyneth Paltrow ligt: één adres. En helemaal leuk voor mensen zoals ik is dat de grote klassiekers uit de volwassenenliteratuur in die lijstjes vaak naast de grote klassiekers uit de kinderliteratuur staan.
Eén literatuur, één lijstje.
God bless Oprah.