Net als vroeger

Ik zag het toen ik vorige week na schooltijd naar huis fietste: het logo hing weer op de deur, de ramen waren niet langer dichtgeplakt, de stoelen stonden gestapeld. Op zondag, het regende maar de stad liep vol dappere home townies en nog veel meer dappere toeristen, gingen we het controleren. Gewoon voor de zekerheid. Want zoiets geloof ik niet meteen, zelfs al heb ik het met mijn eigen ogen gezien. Ik zat op de fiets, ik was afgeleid, ik zag spoken.
Maar nee hoor.
De Coffee Lounge (zie hier en hier) is gewoon weer open.
De bar staat links in plaats van rechts, er zijn twee verdiepingen in plaats van één, behalve koffie en taart zijn er nu ook stukken pizza en er is meer personeel, maar voor de rest is alles net als vroeger. De man glimlacht hartelijk, begroet ons alsof we verre vrienden zijn, zegt 'welkom' en 'hoe gaat het?'. We bestellen koffie en capuccino, ik zeg 'wat fijn dat jullie weer open zijn' en geniet nog een hele zondag na.
De Coffee Lounge is gewoon weer open.